Μπρίτεν, Μπέντζαμιν

(Benjamin Britten, Λόουστοφτ 1913 – Σάφοκ 1976). Άγγλος συνθέτης. Σπούδασε στο Βασιλικό Κολέγιο Μουσικής του Λονδίνου. Οι πρώτες επιτυχίες του ήταν η Συμφωνιέτα και το Φανταστικό Κουαρτέτο το 1932. Εργάστηκε για τον κινηματογράφο, γράφοντας κατά προτίμηση μουσική για ντοκιμαντέρ. Το 1939 πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έμεινε τρία χρόνια και συνέθεσε την πρώτη του όπερα Πολ Μπάνιαν. Μετά την επιστροφή του στη Μ. Βρετανία και την εξαιρετική επιτυχία που είχαν οι όπερές του Πίτερ Γκριμς (1945) και Ο βιασμός της Λουκρητίας (1946), αφιέρωσε τη δραστηριότητα του στο English Opera Group, ένα θέατρο όπερας δωματίου, που ιδρύθηκε από τον ίδιο και για το οποίο έγραψε τα μετέπειτα έργα του ή αναπροσάρμοσε μουσική παλιών Άγγλων συνθετών. Το θέατρο αυτό έκανε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό και αναδείχτηκε κυρίως στα φεστιβάλ του Άλντεμπεργκ. Ο Μ. κατέλαβε ωστόσο μια από τις πρώτες θέσεις στην αγγλική μουσική ζωή, κυρίως με τις όπερες Άλμπερτ Χέριγκ (1947) και Μπίλι Μπαντ (1951), καθώς επίσης και με πολλές συνθέσεις συμφωνικές και δωματίου, οι οποίες χαρακτηρίζονται από έναν εκκεντρικό εκλεκτισμό, που αναμειγνύει τα πιο ανόμοια στιλ σε μια εντελώς προσωπική γλώσσα. Σ’ αυτόν ανατέθηκε το 1953 το καθήκον να εξάρει με μια όπερα τη στέψη της Ελισάβετ B’, την Γκλοριάνα, μεγαλειώδη ανάμνηση της ζωής και ης εποχής της μεγάλης Ελισάβετ. Τον επόμενο χρόνο παρουσίασε στο φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής της Βενετίας την όπερα Το στρίψιμο της βίδας, παρμένη από ένα μυθιστόρημα του Χένρι Τζέιμς, η οποία θεωρείται μια από τις πιο χαρακτηριστικές και εκφραστικές παρτιτούρες του.